Universitaire workflow anno 2014

Deze blog houd ik niet meer bij. Hier is het (ligt aangepaste) artikel op mijn nieuwe site.

Onlangs mocht ik me vervoegen bij polikliniek x in het universitaire ziekenhuis in onze mooie provincie hoofdstad. Allemaal heel hypermodern. Je mag je aanmelden door met je afspraakbrief voor een paal te zwaaien. Dan heeft de baliemedewerkster -die zorgvuldig achter een groot beeldscherm is verstopt- tijd voor andere zaken. Ongezellig maar begrijpelijk allemaal.
In de wachtkamer gezeten dacht ik: "wat hoor ik toch voor een gepiep?"

Na onderzoek besloot men dat ze niets voor me konden doen en dat ik naar polikliniek y moest. De arts ging ter plekke een verwijsbrief schrijven. Schrijven? Ja, met een pen! U weet wel, van vroeger. "Ja, zo gaat dat hier nog" klonk het met enige spijt, "ik kan eigenlijk helemaal geen verhaal meer schrijven van een paar zinnen, dan krijg ik kramp in m'n vingers". Dat snapte ik wel, ik schatte het bouwjaar van de arts rond de eerste golfoorlog.
Ik mocht me vervoegen bij de balie, met de verwijsbrief. Zij zouden er voor zorgen dat ik dan een oproep zou krijgen van polikliniek y. Omdat de balie van polikliniek y zo'n 20 meter verderop is stelde ik voor dat ik met de brief naar die balie zou gaan. Kon ik gelijk zelf een afspraak maken. Het antwoord was verrassend: "Nee, dat gaat niet. Ik moet deze brief faxen naar polikliniek y". Opeens wist ik wat het gepiep was wat ik hoorde in de wachtkamer. Er zat iemand steeds faxen te versturen! Ik was het geluid vergeten.
Dus medewerkers stoppen papieren in een apparaat en patiënten wapperen met papieren voor een aanmeldpaal.
Het zal vast allemaal zijn reden hebben, maar iets zegt me dat er nog iets te doen is met elektronische patiëntendossiers.

O ja, de afspraak -die met voorrang geregeld moet worden- heb ik na anderhalve week nog niet. Ligt vast in de typekamer.

Zoekmachines vertekenen de werkelijkheid

EDIT: deze blog houd ik niet meer bij. Kijk op mijn nieuwe site.

In de 60-er jaren ben ik behandeld door J.E. Enklaar, orthopedisch chirurg te Amsterdam. Lees verder.

Wolf Garten tuingereedschap is na een paar jaar niet meer te repareren.

Ben ik nou een te kritische consument of zit de wereld echt gek in elkaar?
De roep om apparatuur die lang mee gaat en na jaren nog te repareren is neemt toe. Vind ik een heel goede zaak.

Zeven jaar geleden kochten we een grasmaaimachine van Wolf Garten. Een Duits degelijk merk. Dachten we. Je mag ook wat verwachten als je bijna € 800,= uitgeeft. Je denkt dan, voor dat lappie grond van ons doet hij het de komende decennia wel. Er zit een keurig Honda motortje op, die begeeft het echt niet, die overleeft mij wel.
Vorige week brak de mulchplaat in stukken. Dat hoort eigenlijk niet. Het ding was helemaal verroest. Niet zo gek met nat gras. Zo'n onderdeel hoor je gewoon van aluminium of degelijke kunststof te maken. Maar goed, naar de dealer om een nieuwe plaat te bestellen. Blijkt dat de onderdelen niet meer leverbaar zijn! De dealer was ook heel verbaasd, aan hem ligt dit probleem niet.

Wolf Garten heeft een Filosofie kunnen we op hun website lezen. Daar staat ook:

     Producten van WOLF-Garten

•   kunt u jaar na jaar vertrouwen

Niet dus.

Naar ik begrijp is het bedrijf overgenomen door Amerikaanse investeerders. Of dat ook zo is weet ik niet, maar degelijke Duitse service is er niet meer.

Bedenk dat als je wat van Wolf Garten koopt dat je je spul in 5 jaar moet afschrijven.

Ik roep alle dealers op een eerlijk verhaal te houden en potentiële klanten te waarschuwen. 

Wat ik me afvraag: zijn er nog merken waar het anders is????

 

Edit 25 mei:

 

Wel grappig: ik stel de vraag of andere fabrikanten anders met dit soort zaken omgaan. Jawel dus blijkt een paar dagen later. De koelkast van mijn moeder gaat stuk. Ook een duur luxe Duits merk (Liebherr). Ruim buiten de garantietermijn. Ze stelden zelf een coulance regeling voor: een redelijke afschrijving per jaar voor de jaren dat het ding het deed. Voor een aanvullend bedrag een spiksplinternieuwe machine met gewoon weer twee jaar garantie. Zo kan het dus ook, dat geeft vertrouwen!
Haal je een goedkoop Chinees product in huis, dan moet je niet zeuren, maar als je iets duurs koopt mag je dit verwachten! Hulde aan Liebherr
Het sterkt me in het idee om nog maar even door te gaan met deze zaak. Eigenlijk zouden consumenten op beoordelingssites merken moeten kunnen beoordelen. Contact met één van de grootste sites van Nederland waar ik dit idee aanleverde leerde me dat ze er al mee bezig zijn. Andere organisaties vinden het een sympathiek idee en "nemen het mee". Of het wat oplevert weet ik niet, maar niet geschoten is altijd mis.

Schakelaar Krups Nespresso XN2001 repareren

De aan-uit schakelaar van ons Nespresso apparaat deed het niet meer. Je moest er heel hard op duwen om nog resultaat te krijgen. Even open maken dacht ik.
De rest van de blog kan je lezen op m'n nieuwe blog pagina. Sorry voor het ongemak.